Les eures del veye
(entre parenthèse, les formes régiolectales à Piétrain, Brabant wallon, nécessaires à la rimes)
E vnant å monde, l' efant bodje les aweyes
A l' ôrlodje ki mårkêye les eures del veye
Al prumire eure, on vout ddja vey pus lon
Cwand serè grand, a cwè serè-t i bon?
L' eure di s' prumî sorire k' on s' rafeye tant
Ci serè bén seur po s' djintêye et doûce moman
Vénrè après l' eure di ses prumîs pas :
Kéne binåjhté po s' moman et s' popa
Vola l' eure di ses prumîrès paroles
Adon vénrè l' eure po-z aler a scole
Et a l' eure k' on va fé ses påkes
On croet co tertos å miråke
Vola ddja l' eure d' aler sôdår
Et å payis, d' ofri s' djonne coir (cwâr)
O ! Li bele eure des rindez-vos
Ou çk' on court tertos come des fôs
On va passer on laid cwårt d' eure :
Fåt-st aler al guere: ké måleur !
Mins a l' eure k' on n' î oize pinser
L' eure del liberté va souner.
Des bråves n' ont nén cnoxhou l' victwere
Leus coirs ont rôlé dins l' poûssire (poûchêre)
C' est l' eure do sondjî å mariaedje
Et a deus di s' mete e manaedje
Ene miete pus tård, c' est l' boune novele :
On gros gamén? Ene bele båshele ?
Maria Todi ! Ké bea efant
Ki dirè rade popa, moman !
Ådjourdu, i fårè sondjî
A bouter pus foirt, sins låtchî.
Fåt nouri on manaedje, asteure
Cobén çk' on va wangnî a l' eure ?
Les eures pasnut; on les roveye
C' est come les pådjes k' on toûne dins s' veye.
Byin des vint cwatre eures vont souner
Divant k' vegne l' eure di disteler
Est çk' on-z a travayî assez ?
N' est ç' nén l' moumint di s' ripoizer
Les eures seront doûces dins l' viyesse :
I n' årè co des beas djoûs d' fiesse.
Vla béntoit l' moumint des adiès (adiës)
Serè l' eure k' on n' rivénrè pus (pës)
On dirè d' nos: il est moens l' cwårt
Li dierinne eure, c' est l' eure del moirt (mwârt)
Ç' serè adon l' dierin sospir (sopër)
Tot çki shuvrè, on nd årè d' keure (këre).